เวลาที่อ่อนไหว

บางทีเราเองก็อาจจะแทบไม่รู้อะไรเลยซักอย่างเดียว การรู้หรือไม่รู้มันอยู่ที่อะไรคงหาคำตอบยากเต็มที อีกอย่าง สิ่งีท่รู้หรือเชื่อมั่นอาจจะไม่ถูกต้องเสมอไป การตัดสินใจของคนเป็นเหมือนสัญชาตญาณหรือเป็นเหมือนการวิเคราะห์ให้แน่นอนเสียก่อนว่า สิ่งนั่นใช่ หรือไม่ใช่ตามความคิดของเราเองที่โดนหล่อหลอมมากจากประสบการณ์ที่ผ่านมา วันเวลาผ่านไปมาจนหน้ากลัว กลัวว่าวันที่ผ่านมาแล้วมันจะไม่ดีพอ กลัวว่าความรู้สึกที่มลายหายไปกับวินาทีที่เดินผ่านทำให้รู้สึกถึงความผิดพลาดมากกว่าความสุขใจ คนเรานอกจากจะมีความสุขกับสิ่งที่ทำแล้ว มีความสุขกับคนรอบกายแล้ว มีความสุขกับคนรู้ใจน่าจะเป็นเรื่องที่น่าสุขใจที่สุดไม่ใช่หรือ แต่ก็อีกนั่นแหละว่า ทุกอย่างมันจะเป็นไปตามอย่างที่เราอยากให้มันเป็นได้หรือ

อีกไม่กี่เดือนก็สิ้นปีอีกครั้ง เวลาผ่านไปเร็วจนน่ากลัว แต่ไม่รู้ว่ากลัวอะไรในเมื่อชีวิตก็มีเรื่องน่ากลัวพออยู่แล้ว เอาเถอะ แล้วมันก็ต้องเดินผ่านไปเหมมือนวันอื่นๆอีกครั้ง